OGŁOSZENIE

JUBILEUSZ 30-LECIA DPS W MIĘDZYRZECZU
Dyrektor DPS w Międzyrzeczu, Anna Kwiecińska przyjmuje życzenia i pamiątkową tablicę z rąk Bogusława Zaborowskiego, Starosty Międzyrzeckiego.
Foto: Kazimierz Czułup

8 listopada 2024 roku Dom Pomocy Społecznej w Międzyrzeczu uroczyście obchodził jubileusz 30-lecia istnienia placówki. Uroczystość stała się okazją, aby przypomnieć sobie najważniejsze fakty i wydarzenia, to także świetna okazja do wspomnień. W jubileuszowym spotkaniu udział wzięli przedstawiciele międzyrzeckiego samorządu. Powiat międzyrzecki reprezentował starosta międzyrzecki, Bogusław Zaborowski wspólnie z Zofią Plewą, Przewodniczącą Komisji Infrastruktury Społecznej.

 Dom Pomocy Społecznej położony jest przy ul. Dr. T. Podbielskiego 2, blisko centrum miasta, osłonięty krzewami i zielenią. W pobliżu znajduje się park, kościół, Muzeum, kawiarnia i wiele innych miejsc związanych z historią miasta. Bliskość centrum umożliwia mieszkańcom wyjścia na drobne zakupy, zwiedzanie wystaw w pobliskim muzeum, czy też udział w imprezach kulturalnych odbywających się na terenie miasta.

Powitanie

Przybyłych gości powitała Marzena Wieczorek, pracownik DPS, cyt.: – „Pani Dyrektor, szanowni goście, drodzy mieszkańcy, uczestnicy oraz pracownicy DPS i WZT w Międzyrzeczu. Obchodzony dziś jubileusz 30-lecia działalności naszej placówki jest radosnym przeżyciem dla całej naszej społeczności. Dlatego pragniemy się tą radością podzielić z Wami drodzy Goście. Dziękujemy za przyjęcie zaproszenia.”

Następnie głos zabrała Anna Kwiecińska, dyrektor Domu Pomocy Społecznej w Międzyrzeczu, cyt. – „Dziś mamy wyjątkowy, uroczysty dzień. Z tej okazji, z tego miejsca witam Was wszystkich bardzo serdecznie. Jest mi niezmiernie miło, że nasza współpraca, wspólna codzienność, trud, poświęcenie tworzą nasz wspólny Dom, który dziś świętuje swoje 30-lecie.”

Prezentacja

Po powitaniu gości odtworzona została w wersji wideo prezentacja, która w wersji bardzo skondensowanej przypomniała zebranym historię działalności Domu Pomocy Społecznej. Ta krótka podróż po historii wzbudziła wiele emocji, przede wszystkim wśród podopiecznych DPS, którzy rozpoznawali się na wielu prezentowanych zdjęciach wykonanych podczas licznych wycieczek i innych wydarzeń w których uczestniczyli, a było ich, jak się okazuje bardzo dużo na przestrzeni minionych trzydziestu lat.

Historia DPS w Międzyrzeczu

Po zakończeniu prezentacji multimedialnej ponownie głos zabrała Anna Kwiecińska, która krótko przedstawiła historię placówki.

 – „Jubileusz jest okazją do refleksji, wspomnień oraz przybliżenia działalności. Drodzy Państwo, chciałabym wspomnieć o historii i przeobrażeniach jakie następowały w Domu. Dom został utworzony przez wojewodę gorzowskiego pana Zbigniewa Pusza z dniem 8 listopada 1994 roku. Oficjalne otwarcie Domu odbyło się 1 marca. Była to piękna uroczystość – budynek został poświęcony przez księdza prałata Henryka Guzowskiego, a zaproszeni goście życzyli nam sukcesów i wszystkiego dobrego na niełatwej drodze …” – wspominała Anna Kwiecińska  – „Budynek w którym mieści się Dom Pomocy Społecznej miał stać się miejsce w którym opiekę i przystań znajdą mężczyźni z niepełnosprawnością intelektualną. Personel rozpoczął pracę już w grudniu 1994 roku. Na pierwszego dyrektora Domu powołany został pan Jerzy Krysiak” – kontynuowała.

 – „Pierwsi mieszkańcy przybyli do nas pod koniec stycznia 1995 roku z Domu Pomocy Społecznej w Piłce. Dom przeznaczony był pierwotnie dla 34 osób, aktualnie posiada 40 miejsc. W związku ze zmianami ustawowymi Dom został z dniem 1 stycznia 1996 roku przekazany przez Wojewódzki Zespół Pomocy Społecznej w Gorzowie Wlkp. do prowadzenia przez Powiat Międzyrzecki.
Niemal po roku działalności Domu, w październiku dołączył do nas Warsztat Terapii Zajęciowej, mający na celu zapewnienie dostępu do rehabilitacji zawodowej w formie dziennego pobytu. W listopadzie 1995 roku uchwałą Rady Miejskiej w nasze progi zawitał również Środowiskowy Dom Samopomocy, oferujący osobom z zaburzeniami psychicznymi opiekę dzienną.
Ważnym przedsięwzięciem Domu były mieszkania chronione, przeznaczone dla najbardziej sprawnych Mieszkańców w celu integracji z lokalną społecznością i nauki samodzielnego życia, wciąż jednak z pewną pomocą i opieką ze strony personelu. Pierwsze mieszkanie powstało w 1997 roku. Mieszkańcy urządzili swój dom i pielęgnowali ogródek warzywny, prowadząc wspólne gospodarstwo. Choć w końcu wrócili do Domu na ulicę Podbielskiego, ideę uważamy za udaną i ważną dla rzeczywistości osób niepełnosprawnych”
– wspominała dyrektor DPS.

„W 1999 roku powstało Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie, którego kierownikiem został pan Jerzy Krysiak, a które swą pierwszą siedzibę miało właśnie w naszym Domu. Ponadto, w 2008 roku, już pod moim kierownictwem, bowiem zostałam dyrektorem Domu w 2004 roku, przy ulicy Podbielskiego 2 powstała Powiatowa Wypożyczalnia Sprzętu Rehabilitacyjnego i Urządzeń Pomocniczych na bazie programu PFRON” – mówiła Anna Kwiecińska.

„Do ciekawych wydarzeń Domu należą także wizyta pani Krystyny Mrugalskiej – prezesa Polskiego Stowarzyszenia na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym 7 lutego 1996 roku oraz wyjazdowe Posiedzenie senackiej komisji Polityki Społecznej i zdrowia w dniach 21-22 maja 1996 roku, której przewodniczył nieżyjący już znany kardiochirurg Zbigniew Religa ( na te okazje przydawał się zielony dywan, na co dzień skrzętnie ukrywany). Ten rok obfitował w odwiedziny – grupa ze szkoły pracowników socjalnych we Francji wizytował Dom, natomiast w 1995 roku na terenie ośrodka odbył się kurs z zakresu muzykoterapii prowadzony przez profesora Detlera Kramera z Berlina” – dodała Anna Kwiecińska.

„Uznanie budzi również fakt przyznania medalu dla Domu przez Wojewodę Lubuskiego za zasługi dla województwa w 1997 roku, natomiast w 1998 roku dom został wyróżniony w konkursie o nagrodę specjalną Ministra Pracy i Polityki Społecznej. Działalność Domu została dostrzeżona jako dobrze służąca podstawowym ideom nowoczesnej pomoc społecznej takim jak zapobieganie izolacji i marginalizacji słabszych grup społecznych, aktywizacji jednostki, rodziny i środowiska lokalnego do samopomocy.”

„Od września 2004 roku odpowiadam za funkcjonowanie placówki zdobywając poprzednio doświadczenie zawodowe w Domu Pomocy Społecznej w Rokitnie 58. To już 20 lat w tym domu” – wspominała Anna Kwiecińska i dodała – „W tym czasie podejmowane były działania naprawcze mające na celu zapewnienie wymaganego standardu podstawowych usług, zatrudnienia wymaganej wskaźnikiem kadry, doposażenie Domu, dostosowanie do wymagań ustawowych, między innymi w podręczną kuchnię, pokój gościnny, renowacja budynku. W konsekwencji Wojewoda Lubuski zezwolił Powiatowi Międzyrzeckiemu prowadzenie Dom na czas nieokreślony oraz wpisanie do rejestru domów pomocy społecznej Województwa Lubuskiego. Dom posiada stosunkowo niewielką ilość miejsc, przez co zapewnia warunki zbliżone do domowych.”

Placówka zapewnia mieszkańcom możliwość zaspokojenia niezbędnych potrzeb, jak również działania na ich rzecz w ramach Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem uczestnicząc corocznie, między innymi w Olimpiadzie Umiejętności Zawodowych warsztatów terapii zajęciowej oraz współpracując z wolontariuszami.

Inwestycje na przestrzeni minionych lat

Do 2024 roku na terenie DPS zrealizowano wile inwestycji:

    • zainstalowano w całym Domu system sygnalizacji pożaru;
    • przeprowadzono generalny remont ścian klatek schodowych oraz pięter;
    • przeprowadzono kompleksowy remont kuchni w Dziale Żywienia;
    • wymieniono drzwi wewnętrzne i zewnętrzne oraz zamontowano drzwi przeciwpożarowe na klatkach schodowych K1 i K2;
    • zainstalowano siłownię zewnętrzną;
    • przeprowadzono modernizację boiska sportowego;
    • wymieniono ogrodzenie wokół Domu;
    • dokonano zakupu nowego samochodu osobowego, dostosowanego do przewozu osób niepełnosprawnych;
    • przeprowadzono generalne remonty łazienek. Wszystkie łazienki dostosowano do potrzeb osób niepełnosprawnych, bez barier architektonicznych;
    • dwukrotnie wymieniono serwer baz danych;
    • regularnie wymieniane są wszystkie oprawy oświetlenia awaryjnego i ewakuacyjnego;
    • na bieżąco dokonywane są remonty pokoi mieszkańców oraz pomieszczeń Domu;
    • dla uatrakcyjnienia czasu wolnego oraz zajęć terapeutycznych mieszkańców zakupiono rowery turystyczne, kijki do nordick walking, a w pracowni kinezyterapii zamontowano podłogę interaktywną – wszechstronne urządzenie umożliwiające naukę, terapię i zabawę wszystkim użytkownikom.

Realizacja powyższych prac wpłynęła na poprawę warunków pobytu mieszkańców, poprawiła bezpieczeństwo, funkcjonalność i estetykę wyglądu placówki oraz terenu wokół.

Podziękowania

Kolejnym punktem programu jubileuszowych obchodów były życzenia i  podziękowania.
„Pragnę teraz podziękować przedstawicielom mieszkańców i uczestników, szczególnie tym mieszkającym od początku działalności serdeczne podziękowania. To państwa obecność w placówce nadaje sens naszej pracy, skłania do refleksji nad życiem, uwrażliwia, uszlachetnia i wzbogaca w służbie drugiemu człowiekowi” – mówiła Anna Kwiecińska i dodała – „Wszystkim mieszkańcom i uczestnikom życzę, aby doznawali jak najwięcej życzliwości i serdecznej troski o otaczających ich osób. Cieszyli się długo jak najlepszym zdrowiem, jak również pogodą ducha w każdym dniu.”

 Następnie pani dyrektor Kwiecińska przekazała wyrazy uznania Pracownikom za pełną poświęcenia służbę na rzecz potrzebujących. Podkreśliła, że bez Ich poświęcenia na rzecz potrzebujących, oddanej pracy oraz wnoszonego wkładu nie byłoby możliwe prowadzenie działalności przez Dom. – „To Państwo wraz z Mieszkańcami tworzycie atmosferę w Domu, tworzycie Dom.” – podkreśliła Anna Kwiecińska.

Przemówienia

Do zebranych przemówił Starota Międzyrzecki, Bogusław Zaborowski. Kończąc swoje przemówienie obok kwiatów na ręce Anny Kwiecińskiej podarował pamiątkową tablicę.  Natomiast Zofia Plewa, Przewodnicząca Komisji Infrastruktury Społecznej podczas swojego wystąpienia podkreśliła poświęcenie pracowników  i  rolę jaką w powiecie spełnia  Powiatowa Wypożyczalnia Sprzętu Rehabilitacyjnego i Urządzeń Pomocniczych.

W bloku przemówień głos także zabrała w imieniu Przewodniczącej Rady Powiatu Ewelina Izydorczyk-Lewy, dyrektor Międzyrzeckiego Ośrodka Kultury. Natomiast w imieniu burmistrza Międzyrzecza wiele ciepłych słów przekazał Maciej Kubowicz.
Na koniec głos zabrała także Elżbieta Górna, dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.

Finałem uroczystości było wwiezienie na salę ogromnego, okolicznościowego tortu ozdobionego cyfrą 30. Wszyscy zaśpiewali okolicznościowe sto lat.

Uroczyste obchody zakończył wspólny obiad.

Więcej szczegółów z wydarzenia w materiale filmowym.

WIDEOrelacja z uroczystych obchodów jubileuszu 30-lecia DPS w Międzyrzeczu

FOTORELACJA

 

Dom Pomocy Społecznej

Placówka gwarantuje całodobową opiekę, pomoc medyczną, zajęcia rehabilitacyjne oraz terapeutyczne. Do dyspozycji mieszkańców są  pracownie:

  • Kinezyterapii – wyposażona w nowoczesny sprzęt. Ruch jest składnikiem każdego działania człowieka, a wszelkie jego formy wpływają na ogólny poziom sprawności organizmu, przez co łatwiejsze staje się nasze zmaganie z codziennością. Aktywność fizyczna wpływa korzystnie nie tylko na kondycję fizyczną, ale także na samopoczucie i sferę psychiczną człowieka, niezależnie od jego wieku oraz stanu ogólnego. Dlatego też staramy się zapewnić naszym mieszkańcom dostęp do wszelkich form aktywności ruchowej, począwszy od specjalistycznej gimnastyki leczniczej poprzez formy rekreacyjne, turystykę, a także sport.  Od początku istnienia domu nasi mieszkańcy aktywnie uczestniczą w imprezach sportowo – rekreacyjnych tj.: rajdy rowerowe, wycieczki, biwaki, a także w zorganizowanych formach współzawodnictwa tj. olimpiady lekkoatletycznych i mityngi.
  • Muzyczna – łączy w sobie zajęcia muzyczne i biblioterapię oraz terapię rozrywką. Zajęcia muzyczne mają na celu rozśpiewanie mieszkańców, jak również słuchanie muzyki rozrywkowej, klasycznej, relaksacyjnej. Wspólne śpiewanie, słuchanie muzyki to wspaniała terapia na depresję, lęki, samotność. W programie muzykoterapii jest także prowadzenie zespołu Teatralnego,, Bez nazwy”, który uczestniczy w  wielu przeglądach i prezentacjach, skąd zawsze wraca z poczuciem satysfakcji.
  • Plastyczno – pedagogiczna– ma na celu usprawnianie manualne poprzez różne typy prac plastycznych (malowanie farbami, wycinanie, odrysowywanie), wyrabianie koordynacji wzrokowo – ruchowej, ćwiczenie koncentracji uwagi, dokładności, cierpliwości, spostrzegawczości i pamięci. Poprzez sztukę następuje likwidacja negatywnych napięć i  emocji, mieszkańcy kształtują w sobie pewność siebie i własnej wartości. Twórczość mieszkańców można podziwiać w całym domu, gdyż stanowią one jego element dekoracyjny. Ponadto prace biorą udział w różnych konkursach twórczości plastycznej, co jest dodatkowym wzmocnieniem i mobilizacją.
  • Komputerowa – ma na celu integrację społeczną i przeciwdziałanie tendencją dyskryminacji oraz izolacji. Pracownia komputerowa daje możliwość korzystania z ogromnych zasobów wiedzy i informacji , każdy bez względu na niepełnosprawność znajduje alternatywny sposób komunikowania się i poszukiwania informacji z różnych dziedzin wiedzy i życia. Dla niektórych mieszkańców jest to alternatywna forma spędzania czasu wolnego, dla niektórych szansa na odnalezienie przyjaciela.
  • Kulinarna – celem tej pracowni jest nauka przygotowywania prostych posiłków, nabywanie podstawowych nawyków higienicznych w pracy z żywnością oraz uzyskanie podstawowej wiedzy kuchennej. Uczestnicy tej pracowni poznają obsługę sprzętu gospodarstwa domowego, a następnie wykorzystują nabyte umiejętności podczas przygotowywania deserów, ciast, zapiekanek oraz wielu innych pyszności.
  • Psychologiczna – ma na celu wspieranie mieszkańców w ich trudnych sytuacjach życiowych oraz czuwanie  nad ich dobrą kondycją psychiczną, poprzez zajęcia mające na celu zmianę postaw i pewnych cech osobowości. Zajęcia indywidualne  uzależnione są od indywidualnych potrzeb mieszkańców.

Czytaj także:

REKLAMA