Lubuski Weekend Gitarowy, to coroczna seria koncertów muzycznych na ziemi międzyrzeckiej z gitarą w roli głównej. Po raz osiemnasty, a więc festiwal osiągnął muzyczną pełnoletniość. Gościem był uznany czeski gitarzysta klasyczny Vladislav Blaha i Tatianda Drobysz.
Piątek 27 września 2019 roku i padający jesienny deszcz za oknem, a więc aura nie rozpieszczała melomanów. Aula Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Międzyrzeczu, odnowiona po termomodernizacji i z lepszą akustyką. Publiczność siedzi w luksusowych warunkach – wygodne nowe krzesła, klimatyzacja. Dyrektor szkoły Małgorzata Telega-Nowakowska witając słuchaczy ciepłymi słowami przekazała głos prowadzącemu, czyli mnie. Po powitaniu słuchaczy przedstawiłem szkolny kwartet instrumentalny pod nazwą „Cztery Twarze Gitary”. Tworzą go: Kamila Głębocka, Julia Kaszkowiak, Aleksandra Pabin i Maja Siewierska. Mam przyjemność pracować z nim od września br. Kwartet na scenie zadebiutował utworem pt. „Łatwy walczyk”, który popełniłem jako kompozytor. Uważam debiut z bardzo udany, a kwartetowi życzę rozwijania muzycznej pasji.
Festiwal Gitarowy w czeskim Bronie, w którym byłem rok temu i w tym roku zaowocował wieloma muzycznymi znajomościami. Poznałem rok temu Tatianę Drobysz, nauczycielkę gitary z Mińska oraz odnowiłem znajomość po latach z Vladislavem Blahą. Po raz pierwszy V. Blachę usłyszałem na żywo na XI Koszalińskich Spotkaniach Gitarowych 1986 roku. W moich archiwach zachował się festiwalowy program i autograf artysty. T. Drobysz oprócz gitary gra na domrze.
V. Blaha jest jednym z najlepszych czeskich gitarzystów. Zdobył międzynarodowe uznanie jako zwycięzca czterech międzynarodowych konkursów gitarowych w: Volos / Grecja, Exztergom / Węgry, Kutna Hora / Czechy i Markneukirchen / Niemcy. Był laureatem międzynarodowego konkursu gitarowego organizowanego przez francuskie radio. Koncertował w prestiżowych salach w 45 krajach Europy, Azji, Ameryki Łacińskiej. Jako jedyny czeski gitarzysta zagrał w Carnegie Hall w USA. 27 kompozytorów z 16 krajów dedykowało mu swoje utwory, min: J. W Duarte, N. Koshkin, M. Tesar, F. Kleynjans, A. Tucapsky, M. Stedron, J. Cardoso, J. Morel i inni. W tamtym roku i ja dedykowałem mu swoją kompozycję. Nagrał 9 płyt CD. Jest prezesem Czeskiego Towarzystwa Gitary Klasycznej, a od 1992 roku jest dyrektorem międzynarodowego festiwalu gitarowego i kursów w Brnie, gdzie jest też wykładowcą akademickim w klasie gitary klasycznej. Jego grę cechuje bogactwo ekspresji, błyskotliwa wirtuozeria i stylowa interpretacja.
Program koncertu w Międzyrzeczu był ciekawy i urozmaicony. „Pavana” – G, Faure i „Woda i wino” E. Gismontiego na domrę i gitarę. Po raz pierwszy słuchacze mieli możliwość posłuchania muzyki na tak rzadki skład instrumentalny. Zobaczyli też ten rosyjski instrument czterostrunowy.
W trym roku mija setna rocznica urodzin angielskiego kompozytora Johna Williama Duarta. Artysta tym razem na gitarze solo wykonał Wariacje, nt. Katalońskiej pieśni ludowej op. 25. Blaha pokazał tu wirtuozowski pazur i całe bogactwo gitarowej ekspresji.
Argentyński kompozytor i twórca tanga Nuevo A. Piazzolla zasłynął na świecie cyklem tang. Jedno z nich „Cafe 1930” w opracowaniu na domrę i gitarę pieściły uszy publiczności.
Kolejny utwór na gitarę solo to „Moraviana” J. W. Duarte. Dedykowana gitarzyście przez kompozytora, który bywał na czeskich morawach i zapewne go urzekły, skąd tytuł kompozycji. Utwór nacechowany mnóstwem pięknych kantylenowych motywów i ciekawymi technikami kompozytorskimi poparty wirtuozerią Blahy bardzo się podobał.
Teraz duet gitarowy (domra zamieniona na gitarę) zagrał piękny utwór E. Granadosa pt. „Oriental”. W oryginale na fortepian, ale chyba kompozytor miał na myśli dwie gitary komponując ten cykl utworów.
T. Drobysz solo na gitarze wykonała „Verde Alma”: M. D. Pujola. Ciekawa kompozycja przefiltrowana przez ducha słowiańskości nabrała innego romantycznego charakteru.
Tym razem gitara solo V. Blahy. J. W. Duarte „Sue cosa”. Piękna jazzowa harmonia wymagająca dużych predyspozycji od grającego. Jakże muzyczne piękna. Za tydzień gitarzysta zagra w Londynie na festiwalu poświęconym twórczości Johna Williama Duarta.
Na zakończenie duet gitarowy wykonał „Suitę Karussel”– Milana Tesara. Był to hołd złożony zmarłemu w tym roku czeskiego gitarzysty i kompozytora. W ubiegłym roku miałem okazję poznać Go osobiście.
Niespodzianka na bis był występ Tria gitarowego: Blaha-Drobysz-Musiał. Zadebiutowaliśmy podwójnie na scenie moją kompozycja pt: „Jesienne reage”. Sądząc po oklaskach utwór się spodobał międzyrzeckiej publiczności.
Tym sympatycznym akcentem zakończył się nieco przeciągnięty w czasie koncert sympatycznych gości z Czech i Białorusi (prywatnie małżeństwo). Po raz pierwszy na LWG wystąpili gitarzyści spoza Polski. Dodam, że w ramach synergii pomysłów i współpracy duet zagra w sobotę w Bystrzycy Kłodzkiej. Patronat honorowy nad koncertem objął Burmistrz Międzyrzecza. Podziękowanie dla Małgorzaty Telegi-Nowakowskiej, dyrektor szkoły muzycznej za przychylność w realizacji projektu. Serdeczne podziękowania dla Pana Kazimierza Czułupa
Patronat medialny: Portal Społecznościowy Ziemia Międzyrzecka, Radio Zachód (nadało informację o koncertach XVIII LWG 2019). Projekt został dofinansowany ze środków Urzędu Marszałkowskiemu Województwa Lubuskiego. Opieka medialna TVP 3 Gorzów Wlkp.
Zapraszamy na ostatni koncert XVIII LWG 2019 w niedzielę 29 września o godz. 19.00 do kościoła pw. Św. Jana Chrzciciela. Wystąpi Dominika Białostocka z recitalem muzyki południowoamerykańskiej.
Koncert został zarejestrowany. Niestety filmowa relacja, na wniosek artystów nie zostanie publicznie zaprezentowana.
FOTORELACJA
kliknij na zdjęciu aby powiększyć /zdjęcia: Kazimierz Czułup/
Tekst: Zdzisław Musiał
Dopiero się uczę gry, a gitarę zamówiłem na megascenie i czekam, aż dojdzie i zaczynam swoją przygodę. Piękny instrument od dziecka byłem nią zafascynowany.