(archiwum Portalu Ziemia Międzyrzecka)
11 maja 2022 roku w Auli Nova, w Poznaniu odbył się monograficzny koncert muzyczny, podczas którego, pochodząca z Międzyrzecza Alina Kubik, kompozytorka, dyrygentka i skrzypaczka, doktor sztuki, wykładowca Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. otrzymała Medal Młodego Pozytywisty, przyznawany przez Kapitułę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego.
Koncert zorganizowany został przez Akademię Muzyczną w ramach VI Międzynarodowego Forum Altówkowego. Natomiast opiekę merytoryczną sprawowała Katedra Instrumentów Smyczkowych, Harfy i Gitary.
Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego korzystając z okazji uświetniło koncert ceremonią wręczenia Alinie Kubik Medalu Młodego Pozytywisty. Medal przyznawany przez Kapitułę wręczył Sekretarz Towarzystwa Dominik Górny.
Warto przypomnieć, że Medal Młodego Pozytywisty jest polskim odznaczeniem nadawanym od 2002 przez kapitułę Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego ludziom pracy organicznej, jednocześnie laureaci medalu tworzą Klub Młodych Pozytywistów, który w zamyśle twórców nagrody ma w historii XXI w. „Stać się miejscem kształtującym nowy styl generacji”.
Dotychczasowymi laureatami Medalu Młodego Pozytywisty są między innymi: Rafał Blechacz, Cho Seong-jin, Dawid Jung oraz Sarah Sanders (b. rzeczniczka prasowa Białego Domu).
Na awersie Medalu Młodego Pozytywisty znajduje się wizerunek Hipolita Cegielskiego, na rewersie widnieje fragment ratusza poznańskiego oraz napis „Młody Pozytywista” i grawer laureatki lub laureata nagrody.
Medal Młodego Pozytywisty honoruje ludzi nauki i kultury, którzy nawiązują do tradycji i kultury pozytywizmu:
„Dzisiaj, współczesny polski pozytywizm początku XXI wieku, kultywowany w warunkach wolności i demokracji, rozwijając twórczo XIX-wieczne idee powinien przyczyniać się do szybkiego gospodarczego, kulturalnego i cywilizacyjnego awansu naszego kraju przechodzącego teraz nie tylko skomplikowaną, wielokierunkową transformację ustrojową, ale również przygotowującym się do integracji z Unią Europejską i korzystnego usytuowania się w kontekście globalnym.
Natomiast sam Klub Młodych Pozytywistów ma być: miejscem tworzenia się nowych koncepcji społecznych, ekonomicznych, filozoficznych, naukowych, ale także miejscem polemiki z zastaną rzeczywistością” [1].
Pochodząca z Międzyrzecza, a aktualnie mieszkająca w Poznaniu Alina Kubik swoją muzyczną przygodę rozpoczęła w Państwowej Szkole Muzycznej I stopnia w Międzyrzeczu. Doskonalenie swoich umiejętności i poznawanie świata muzyki kontynuowała w Szkole Muzycznej II stopnia im. Tadeusza Szeligowskiego w Gorzowie.
Alina Kubik jest doktorem sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej kompozycja i teoria muzyki, obecnie pracuje na stanowisku adiunkta w Instytucie Kompozycji i Teorii Muzyki.
Jest absolwentką Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych im. F. Nowowiejskiego w Szczecinie. Akademię Muzyczną im. I.J. Paderewskiego ukończyła w klasie kompozycji prof. G. Pstrokońskiej-Nawratil (2009) oraz w klasie dyrygentury symfonicznej prof. M. Sompolińskiego (2012).
Doktorat, którego treścią była opera pt. Faust do tekstu L. Kołakowskiego, obroniła na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu (2017).
Tworzy muzykę różnych kategorii, m. in. tzw. poważną, rozrywkową, teatralną, wokalną i wokalno-instrumentalną do tekstów sakralnych i świeckich, instrumentalną na różne obsady – solowe, kameralne i orkiestrowe.
W programie koncertu znalazły się utwory wokalne, instrumentalne oraz wokalno-instrumentalne.
Wykonawcy:
Aleksandra Kamińska-Rykowska, Maria Rutkowska, Aleksandra Ruciak-Kowalczyk, Marianna Kalicka, Aleksandra Ciapa, Leik Shah Bukhari, Miłosz Lewandowski, Paulina Maciaszczyk, Katarzyna Firsowicz, Julia Mróz, Dominik Górny, Anna Starzec-Makandasis, Ewelina Pachucka-Mazurek, Chór Akademii Lubrańskiego pod dyr. Kasjana Drogosza.
FOTORELACJA – Zdjęcia z koncertu monograficznego dr Aliny Kubik
kliknij na zdjęciu aby powiększyć /zdjęcia: Bartosz Seifert / Akademia Muzycznaim. I. J. Paderewskiego w Poznaniu /
Dołączenie do zacnego grona laureatów Medalu Młodego Pozytywisty to niewątpliwie piękne podsumowanie dotychczasowej pracy na różnych płaszczyznach muzycznej aktywności. Ale to tylko jeden z etapów na muzycznej drodze kariery.
Alina Kubik zapytana o najbliższe plany wspomina, obok pedagogicznej i koncertowej działalności o planach na najbliższe miesiące.
– „Wciąż czekam na moją muzyczną płytę, wykonawcami są utalentowani studenci i wykładowcy. Część utworów powstała w przeciągu ostatnich ośmiu lat, a część skomponowałam specjalnie dla Profesora i jego studentów. Losy tych dawniejszych utworów mogłyby wydać się osobliwe i interesujące ze względu na pierwotnych adresatów dedykacji, planowanych wykonawców czy miejsca premiery. Trzy najstarsze utwory pochodzą z roku 2014. Są to trzy Ave Maria, o których napisanie poprosił mnie jeden z cenionych dzisiaj tenorów, Wojciech Sokolnicki. „Najmłodszym” utworem jest natomiast czwarte Ave Maria (nota bene wcześniej nieplanowane na płytę!). Tym samym pojawił się niezamierzony, symboliczny pierwiastek sakralny: otwarcia i zamknięcia płyty. Stylistyka nagrań nawiązuje do tradycji epok minionych, a harmonia oparta jest na brzmieniach systemu tonalnego. Nieformalnym tytułem płyty mogłaby być Mała antologia radości” – mówi Alina Kubik i dodaje – „Odkąd pamiętam, zawsze umiałam się cieszyć, ale dopiero od kilku lat w każdy komponowany utwór „wpisuję” radość, wdzięczność i ufność. Każdy najmniejszy motyw staram się zaprojektować tak, by dawał radość wykonawcom i słuchaczom poprzez dobór m.in. interwałów, harmonii, rytmu i ich wzajemnych relacji. Brzmienie altówki wydaje się trafnym dopełnieniem tej idei. Pomyślałam kiedyś, że instrument ten jest jak muzyczne serce orkiestry. Niech muzyka tej kameralnej obsady będzie emanacją życia i witalności, i niech przynosi radość słuchaczom. Dziękuję Profesorowi i wszystkim wykonawcom tej płyty za czas i pracę poświęcone mojej muzyce.”
A dalsze plany?
– „Cóż, pod koniec sierpnia lecę do Japonii na rezydencję artystyczną. Rezydencja nazywa się „2022 AT ARTS EXHIBITION Jyogon-in Temple Contemporary Art”. Będę się starała jesienią z tamtejszych działań z artystami innych narodowości przygotować jakąś relację, która bardziej przybliży aspekty współpracy i muzyczne dokonania artystów.”
Warto wspomnieć, że rezydencja artystyczna, to wymiana twórcza – w zamian za komfort pracy, autor kreuje pracę site specific, ofiarowuje swoje dzieło, organizuje wystawę, warsztaty. Stowarzyszenia promujące wyjazdy rezydencjonalne, rozróżniają cztery podstawowe typy programowe: edukacyjny – polegający na współpracy artystów z kuratorami i instytucjami, odosobnienia – pozwalający na intensywne działanie, z zapewnieniem wszelkich spraw bytowych. Inne gwarantują aspekty wspólnotowe – umożliwiające współpracę z innymi artystami lub przedsiębiorstwami, oraz produkcyjne – uwzględniające unikatowe środki i narzędzia.
Większość programów gościnnych działa na zlecenie instytucji, aktywność innych jest bardziej kameralna. Wszystkie jednak mają na celu nawiązanie dialogu z artystą innej kultury oraz promowanie konkretnego miejsca. Być może dlatego najpopularniejsze programy rezydencjonalne to wymiany zagraniczne, a nawet międzykontynentalne.
Pobyty rezydencjonalne posiadają różnorodny charakter i zasady. Podstawowe programy zapewniają przede wszystkim studio oraz narzędzia pracy, czasem również świadczenia pieniężne, na określony czas – od tygodnia, nawet po kilkanaście miesięcy.
FOTORELACJA – Zdjęcia wykonane podczas nagrywania płyty.
Klub Młodych Pozytywistów
Pozytywizm polski, który narodził się w XIX wieku jako ruch sprzeciwu wobec romantyzmu i mesjanizmu propagował ideę pracy organicznej na rzecz podniesienia gospodarczego i kulturalnego kraju spustoszonego wówczas powstaniem i walką z zaborcą. Dzisiaj, współczesny polski pozytywizm początku XXI wieku, kultywowany w warunkach wolności i demokracji, rozwijając twórczo XIX-wieczne idee powinien przyczyniać się do szybkiego gospodarczego, kulturalnego i cywilizacyjnego awansu naszego kraju przechodzącego teraz nie tylko skomplikowaną, wielokierunkową transformację ustrojową, ale również przygotowującym się do integracji z Unią Europejską i korzystnego usytuowania się w kontekście globalnym.
W tych odmiennych warunkach, w zupełnie odmiennej epoce historycznej i cywilizacyjno – technologicznej, nasz kraj, Polska znajduje się w niezwykle trudnej sytuacji społecznej i gospodarczej. Szeroko rozumiana kultura narodowa traci w społeczeństwie na znaczeniu, a pozytywne wzorce są wypierane przez doraźnie kształtujące się postawy wygodnictwa, egoizmu, oraz przez różne subkultury napływające z zewnątrz. W takiej sytuacji potrzebą chwili staje się odrodzenie polskiego pozytywizmu w nowoczesnej i nowatorskiej formie, odbudowywanie etosu współcześnie rozumianej pracy organicznej, przywracanie poszanowania wartości moralnych, tradycji środowiskowych i patriotycznych. Tego dzieła mogą się podjąć tylko młode generacje Polaków. Dzisiaj studenci i absolwenci wyższych uczelni, jutro elita naukowa, kulturalna, gospodarcza i polityczna Rzeczypospolitej, elita ludzi twórczych, rozumiejących współczesny świat, mogących podjąć wyzwania nowej epoki.
Polska teraz bardziej niż kiedykolwiek przedtem potrzebuje takiej właśnie elity, środowiska interdyscyplinarnego, wpierającego się wzajemnie w zdobywaniu kwalifikacji i pozycji, solidarnego w umacnianiu swojego prestiżu i swojej tożsamości narodowej, zdecydowanego w promowaniu swoich talentów, umiejętności i możliwości. W Polsce i w świecie.
Czytaj także:
WALENTYNKI W PENSJONACIE POD STRZECHĄ
