Chełmsko
(Golmic, Gollmutz, Gut), GW, gmina Przytoczna, wieś położona przy drodze ze Skwierzyny do Poznania, 4 km na południowy wschód od Skwierzyny. Miejscowość o średniowiecznej metryce, wzmiankowana w 1390 roku.
W Chełmsku zachował się kościół p.w. Św. Kazimierza, zapewne z pierwszej połowy XVI wieku.
W 1830 roku do tej późnogotyckiej świątyni dostawiono od zachodu wieżę. Od strony południowej i północnej do świątyni przylegają kaplice boczne.
W jego polu centralnym umieszczono płaskorzeźbę prezentującą scenę z życia św. Kazimierza, gdzie polskiego królewicza wyróżniają atrybuty w postaci korony książęcej i jagiellońskiego orła.
Kościół reprezentuje typ salowy. Jego partia wschodnia zamknięta jest trójbocznie.
We wnętrzu znajduje się późnobarokowy ołtarz główny z pierwszej połowy XVIII wieku.
W 1881 roku budynek został gruntownie zmodernizowany w stylu neogotyckim.
W 1884 roku majątek, liczący 426,90 ha, należał do Marie Lehmann z Herischdorf koło Jeleniej Góry, administrował nim Karl Gubalke.
Nad Chełmskiem dominuje Góra Szubienicza o wysokości 107 m n.p.m., najwyższe wzniesienie pasma moreny czołowej. Za wsią droga gwałtownie obniża się, schodząc w dolinę Warty.
W opisie miejscowości wykorzystano teksty zaczerpnięto z opracowania Krzysztofa Jodłowskiego i Doroty Matyaszczyk z Wielkopolskiego Ośrodka Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Poznaniu.