Policko
(Policzko, Politzig Rtg., Poltzig), GW, gmina Pszczew, wieś położona na lewym brzegu Obry przy drodze z Międzyrzecza do Międzychodu, 8 km na wschód od Międzyrzecza.
Miejscowość o średniowiecznej metryce, wzmiankowana w 1278 roku.
We wsi zachował się obszerny zespół zabudowań folwarcznych, między innymi spichlerz z 1844 roku oraz gorzelnia i młyn z przełomu XIX i XX wieku, murowane z cegły.
Nie istnieje już niestety dwór z około połowy XIX wieku. Był to budynek murowany, piętrowy, wzniesiony na rzucie wydłużonego prostokąta, urozmaicony czterokolumnowym gankiem wspierającym balkon. Elewację południową dworu wieńczył trójkątny fronton.
Otoczenie dworu stanowił krajobrazowy park o pow. 2,7 ha, założony również w połowie XIX wieku. Park przechodzi w las należący do kompleksu Góry Chełmskiej.
Pośród 27 gatunków drzew w parku rośnie pięć pomnikowych okazów – buk odmiany purpurowej, dąb bezszypułkowy, jedlica, platan klonolistyny i żywotnik olbrzymi, a także robinie i lipy drobnolistne. W kompleksie folwarcznym znajduje się spichlerz.
Jest to parterowy budynek o konstrukcji szachulcowej, zbudowany na palnie prostoką. Nakrywa go wysoki łamany dach z wystawką ponad wejściem. Zabudowania z przełomu XIX i XX wieku posiadają charakterystyczne elewacje licowane żółtą cegłą.
W zespole zachowanych budynków gospodarczych najstarszym obiektem jest owczarnia, która pochodzi z 
drugiej połowy XVIII w.
W XVII wieku wieś należała do rodziny Dziembowskich i Kalckreuthów.
W zborze w Policku znajdował się zaginiony dziś portret trumienny Jerzego Adama Kalckreutha (zmarł w 1711 roku) i jego żony Anny Heleny Seher-Thoss (zmarła w 1733 roku).
W 1884 roku majątek liczący 982,22 ha, wraz z folwarkiem Janowo należał do J.H. Rodatza.
Policko leży na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego. Na wschód od wsi rozciągają się należące do najciekawszych w kraju pagórki kemowe o wysokości 25 m, porośnięte lasem.
W odległości 3 km na południe od wsi wznosi się Oz Radański o długości 4 km i wysokości do 87 m n.p.m. i 34 wysokości względnej.
We wsi znajduje się sklep, stacja PKP, sołtys.
W opisie miejscowości wykorzystano teksty zaczerpnięto z opracowania Krzysztofa Jodłowskiego i Doroty Matyaszczyk z Wielkopolskiego Ośrodka Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego w Poznaniu.