VII Spotkania Kameralne – Międzyrzecz 2023 zakończyliśmy przebojem dziś znanym na całym świecie, choć niewiele brakowało, a byłby zupełnie zapomniany. Od ponad 100 lat urzeka melomanów swoim pięknem. Kiedy dodatkowo utwór ten grają znakomici artyści, to więcej niczego nie trzeba.
Już kiedyś wspomniałem, że są w Polsce orkiestry, do których trudno się dostać. Jak w tej słynnej anegdocie: Przyjeżdża młody skrzypek do Wiednia i pyta na dworcu jednego przechodnia.
– Przepraszam, ale jak mógłbym dostać się do filharmonii
– Trzeba synu ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć – padła odpowiedź.
To prawda. Najlepsze orkiestry zatrudniają wirtuozów, którzy wygrywają w najbardziej prestiżowych konkursach, a pierwszy raz po instrument sięgnęli w wieku 5 – 7 lat. Ich wirtuozeria to efekt nie tylko niebywałego talentu, lecz także ciężkiej wieloletniej pracy.
Życiorys każdego bez wyjątku artysty, którego usłyszeliśmy w poniedziałkowe popołudnie w auli międzyrzeckiej Szkoły Muzycznej jest bliźniaczo do siebie podobny. Talent, ciężka codzienna praca, dziesiątki wygranych konkursów i znów praca.
Tego popołudnia 23 października zagrali mistrzowie swoich instrumentów: Celina Kotz – skrzypce solo, Malwina Kotz, Piotr Kosarga ( oboje skrzypce ), Wiktor Rudzik – altówka, Piotr Mazurek – wiolonczela i Justyna Wróblewska – klawesyn.
Jak wspomniałem każdy nich ma dokonania, którymi mógłby obdarzyć wiele innych osób, a razem tworzą wyjątkowy zespół, którego brzmienie na długo pozostaje w sercach słuchaczy.
Jak można wyczytać na plakacie artyści zagrali przebój, który niewiele brakowało, a zostałby zupełnie zapomniany, gdyby w niespełna 100 lat temu nie został przypadkowo odkryty. Mam tu na myśli słynne „rękopisy turyńskie”. Dalsze badania powoli przywracały tego genialnego kompozytora, który z racji koloru włosów nazywany był „rudym księdzem”, światu, a przede wszystkim Włochom.
Co ciekawe oprócz samej melodii usłyszeliśmy wiersze prawdopodobnie napisane przez samego kompozytora, oddające nastrój melodii. Tutaj genialnie współgra muzyka w tekstem, stąd hipoteza jest całkiem prawdopodobna. Wiersze niezwykle ekspresyjnie czytała Celina Kotz, która ma piękny głos i wspaniałą dykcję. A nam, miłośnikom pięknej muzyki nie pozostało nic innego, jak utopić się w cudownej atmosferze dźwięków mistrza Vivaldiego.
Po koncercie podziękowaliśmy darczyńcom, o których jeszcze napiszę w tekście podsumowującym festiwal w Międzyrzeczu. Szczególne podziękowania adresujemy wspólnie z panią Dyrektor i członkami Komitetu Organizacyjnego pod adresem pani starosty, Agnieszki Olender. Mam nadzieję, że usłyszymy się za rok.
Cykl koncertowy w Międzyrzeczu realizowany ramach Spotkań Kameralnych został zorganizowany przez Stowarzyszenie Miłośników Muzyki Organowej i Kameralnej „Sauerianum” z Drezdenka. Spotkania Kameralne patronatem honorowym objęła pani Agnieszka Olender, starosta powiatu międzyrzeckiego, która po zakończeniu podziękowała organizatorom i artystom za niemal godzinną muzyczną ucztę.
Dyrektorem Artystycznym festiwalu w Międzyrzeczu jest wirtuoz fortepianu prof. A.M dr hab. Piotr Szychowski.
Koncert został w całości zarejestrowany. Niestety muzycy nie wyrazili zgody na upublicznienie nagrania w związku z tym relację filmową z koncertu zmuszeni byliśmy wycofać.
FOTORELACJA
kliknij na zdjęciu aby powiększyć /zdjęcia: Kazimierz Czułup/
Opracował: Wiesław Pietruszak
Czytaj także:
„Gloria Victis” z okazji 160 rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego – 2023
„Mistrzowie bel canta” – II koncert z cyklu Spotkania Kameralne – 2023
Letnie Spotkania Kameralne w Międzyrzeczu 2022 – zapowiedź
LETNIE SPOTKANIA KAMERALNE – „Przed konkursem Wieniawskiego”
Stanisław Napierała – znaczy piękny śpiew
VI Spotkania Kameralne: ALTÓWKA I FORTEPIAN
„Święta miłości kochanej Ojczyzny” – Muzyczna lekcja patriotyzmu w Międzyrzeczu
Spotkania Kameralne – Międzyrzecz 2021 – zapowiedź
Spotkania Kameralne Międzyrzecz 2021 – III Koncert Marszałkowski
Spotkania Kameralne Międzyrzecz 2021 – Koncert Marszałkowski