Międzyrzecz: Jakość wody wodociągowej w Międzyrzeczu – SONDA

W ostatnich latach w naszym kraju gruntownie zmodernizowano systemy uzdatniania wody. Wiele zmian zaszło w tym zakresie także w Międzyrzeczu. Niemniej nadal wiele osób w naszym mieście na podstawie swoich doświadczeń utwierdziło się w przekonaniu, że woda w kranie nie nadaje się do picia, a wręcz może być szkodliwa dla zdrowia.

  Warto przypomnieć
Jak wiemy w wodę zaopatruje nas Międzyrzeckie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o., w Św. Wojciechu, które eksploatuje Stacje Uzdatniania Wody Międzyrzeczu, oraz:
–  10 wiejskich stacji uzdatniania wody i hydroforni,
– 1 Zespół Podnoszenia Ciśnienia ponad 140 km sieci wodociągowej magistralnej i rozdzielczej oraz 40 przepompowni ścieków,
– 12 tłoczni ścieków wraz z 136 km sieci kanalizacyjnej Każdego dnia dostarcza wodę do blisko 20 tys. mieszkańców.

Istniejący system monitorowania pozwala na ciągłą obserwację pracy sieci wodociągowej pod względem przypływów i wahań ciśnienia panującego w sieci. Dane zapisywane w systemie pozwalają na analizę funkcjonowania sieci wodociągowej i bardzo szybką interwencję w sytuacji wystąpienia awarii sieci wodociągowej jak również usterek zaistniałych na stacjach uzdatniania wody i hydroforniach.

  To tyle kwestii technicznych, a jak wygląda sprawa, jakości wody u indywidualnych odbiorców?

W tym temacie opinii jest wiele i zapewne każdy mógłby się podzielić swoimi spostrzeżeniami. W przestrzeni publicznej krążą również poglądy, według których:

„Woda płynie rurami miejskimi, każdy może coś do niej dosypać!”

Tak, tylko, że jakość wody powinna być kontrolowana, także podczas transportu rurami. Panujące w nich wysokie ciśnienie oraz to, że są położne głęboko w ziemi, sprawia, że ich nawiercenie i dodanie czegokolwiek do wody jest raczej niemożliwe.

„Wiele razy widziałem, że z kranu leci brązowa woda. Myślę, że można się nią zatruć.”

Brązowe zabarwienie zazwyczaj jest wynikiem podwyższonej zawartości żelaza. Może ono powstawać w trakcie napraw lub czyszczenia sieci oraz w okresie wakacyjnych wyjazdów, kiedy mniej ludzi korzysta z wody. Samo żelazo nie jest szkodliwe, ale gdy woda ma dziwny wygląd, zalecamy powstrzymać się od jej picia do momentu zniknięcia przebarwienia.

„Podobno przegotowana woda jest zdrowsza.”

Prawda jest taka, że przegotowanie wody powoduje wytrącenie w postaci osadu (kamienia) części minerałów – zwłaszcza związków wapnia i magnezu, – co zmiękcza wodę, ale również powoduje zubożenie składu mineralnego wody. Z tego powodu gotowanie wody nie jest zalecane przy bezpośrednim spożyciu. Efekty takiego gotowania widzimy często w naszych czajnikach, gdzie podczas gotowania odkłada się, tzw. kamień.

Od pewnego czasu jesteśmy przekonywani, że woda z kranu może być bezpiecznie stosowana do picia. Nie tylko nie odbiega ona od dostępnych na rynku wód butelkowych, ale jest też od nich lepsza, bo zawiera naturalne (a nie dodane) składniki mineralne. Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna potwierdza te informacje. Woda taka spełnia także wszystkie normy Światowej Organizacji Zdrowia. Mimo tego, aż 60% Polaków nie darzy zaufaniem wody z kranu.
Nie wyobrażamy sobie picia nie przegotowanej kranówki, głównie z obawy przed zanieczyszczeniami. Czy rzeczywiście mamy się, czego bać? Czy aby nasze przyzwyczajenia nie są silniejsze od argumentów? A może kupując wodę butelkowaną nabijamy, przysłowiową kasę wielkim korporacjom?

Jak Państwo oceniają, jakość wody płynącej z naszych kranów? Czy ta woda według subiektywnych odczuć nadaje się do picia? Jak wodę znoszą nasze urządzenia AGD: pralki, czajniki?
Zapraszamy do kolejnej SONDY miejskiej.

  Na co powinniśmy zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że woda wypływająca z naszego kranu jest zdatna do picia?

Barwa
Woda powinna być bezbarwna i przejrzysta. Nie każde jednak zabarwienie może świadczyć o jej złej jakości:
– zabarwienie mleczne – spowodowane jest rozpuszczonym w wodzie powietrzem i nie musi wzbudzać naszego niepokoju. Zazwyczaj do napowietrzenia dochodzi na skutek transportu zimnej wody z sieci głównej do sieci wewnętrznej mieszkania. Wtedy różnica temperatur powoduje, że powietrze jest uwalniane przez wodę, tworzą się malutkie bąbelki i to one dają mleczną barwę.

– zabarwienie żółte – zazwyczaj świadczy o obecności związków żelaza, taka woda nadal jest bezpieczna

– zabarwienie brunatne – może informować o awarii lub przestarzałej instalacji wodociągowej, a także o zanieczyszczeniach pochodzących z działalności rolniczej lub ze ścieków. Woda taka może zawierać detergenty, pestycydy, herbicydy, rozpuszczalniki, oleje i z tego względu nie powinno się jej pić.

 Każda inna barwa wody powinna nas zaniepokoić.

Zapach
Woda powinna być bezwonna, czasami jednak można wyczuć w niej pewne zapachy:

– zapach chloru lub zapach metaliczny – może być wyczuwalny na skutek przeprowadzonej dezynfekcji, takiej wody nie musimy się obawiać

 – jakikolwiek inny zapach – może świadczyć o złej jakości wody, zazwyczaj przyczyniają się do tego nagromadzone w rurach osady. Takiej wody lepiej nie pić bezpośrednio z kranu.

  Twardość

Twardość wody oceniania jest na podstawie zawartości w niej takich minerałów jak wapń i magnez. Im jest ich więcej, tym woda jest twardsza. Taka woda często kojarzona jest z gorszą jakością, ponieważ przyczynia się m.in. do osadzania się kamienia na naczyniach kuchennych, a także na naszych zębach. Chociaż duża twardość wody może negatywnie wpłynąć na jej smak, nie oznacza to, że jest ona niebezpieczna. Co więcej, stosując odpowiednie filtry (np. dzbankowe) można ją zmiękczyć.

Warto przy okazji przypomnieć
Zgodnie z Załącznikiem nr 6 Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 7 stycznia 2008 r. w sprawie prawnej kontroli metrologicznej przyrządów pomiarowych (Dz. U. nr 5 poz.29 z późn. zmianami) – okres ważności dowodu legalizacji wynosi 5 lat i jest liczony od 1 stycznia roku następnego po roku, w którym legalizacja została dokonana. Istotne jest, że zgodnie z § 33 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16.08.1999r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych (Dz. U. nr. 74, poz.836 z późn. zmianami) – to właściciel urządzenia ma obowiązek dbania o odnawianie legalizacji swojego wodomierza indywidualnego.