Procedowana obecnie nowelizacja ustawy spowoduje, że po 28 lutego 2023 roku poziom cen ciepła dla odbiorców nie będzie mógł wzrosnąć więcej niż o 40% względem cen i stawek opłat stosowanych w dniu 30 września 2022 roku, obliczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne indywidualnie dla danego systemu ciepłowniczego z uwzględnieniem cen i stawek opłat w każdej grupie taryfowej.
– „Zbrojna agresja Rosji na Ukrainę spowodowała bardzo trudną sytuację na rynkach paliw, co przekłada się również na wyższe koszty wytwarzania energii elektrycznej i ciepła. Specyfika rynku ciepła, który w przeciwieństwie do rynku energii elektrycznej ma charakter lokalny, a dodatkowo zasady taryfowania wytwarzania ciepła są odmienne w przypadku ciepłowni i jednostek kogeneracji, powoduje, że odbiorcy w poszczególnych miastach w różnym stopniu, terminie i z inną częstotliwością odczuwają podwyżki cen ciepła. Wejście w życie ustawy ochroni odbiorców przed wysokimi kosztami ciepła, a jednocześnie pozwoli wytwórcom ciepła na jego produkcję w oparciu o zatwierdzoną przez prezesa URE taryfę” – komentuje ustawę wprowadzającą mechanizm ograniczenia podwyżek cen ciepła Wojciech Dąbrowski, prezes zarządu PGE Polskiej Grupy Energetycznej S.A. oraz prezes zarządu Polskiego Towarzystwa Elektrociepłowni Zawodowych.
Dodatkowe informacje na temat ustawy:
Sejm uchwalił 26 stycznia br. ustawę o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw oraz niektórych innych ustaw”.
Od 1 października 2022 r. funkcjonował tzw. mechanizm rekompensat wprowadzony przez rząd, w celu minimalizowania podwyżek cen ciepła. Mechanizm ten gwarantował, że ceny ciepła dla odbiorców nie wzrosną powyżej określonego poziomu – 150,95 zł/GJ dla ciepła z gazu oraz 103,42 zł/GJ dla ciepła z pozostałych źródeł. Obecnie procedowana nowelizacja ustawy spowoduje, że po 28 lutego 2023 r. poziom cen ciepła dla odbiorców nie będzie mógł wzrosnąć więcej niż o 40% względem cen i stawek opłat stosowanych w dniu 30 września 2022 r., obliczonych przez przedsiębiorstwo energetyczne indywidualnie dla danego systemu ciepłowniczego z uwzględnieniem cen i stawek opłat w każdej grupie taryfowej. Różnica pomiędzy tą ceną dostawy ciepła a ceną ciepła wynikającą z taryfy zostanie pokryta z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19.
Dodatkowo przepisy nowelizacji ustawy przewidują, że w przypadku, gdy cena stosowana od 1 października 2022 r. przez przedsiębiorstwa energetyczne względem odbiorców końcowych okaże się wyższa niż nowa maksymalna cena dostawy ciepła (czyli cena ciepła z dnia 30 września 2022 r. powiększona o 40%), przedsiębiorstwo będzie musiało wyrównać odbiorcom końcowym cenę ciepła stosując tą korzystniejszą, a samo będzie mogło wnioskować o uzyskanie wyrównania od Zarządcy Rozliczeń S.A. lub gminy, w zależności od wielkości systemu ciepłowniczego, przekładającego się co do zasady na obowiązek koncesjonowania.
Istotnym jest również fakt, że nowy mechanizm w pewnym stopniu spowoduje, że rekompensata będzie mogła być udzielana również w przypadku większych miast, w których systemy ciepłownicze zasilane są przez jednostki kogeneracji, z których ciepło co do zasady jest tańsze niż w przypadku ciepłowni. Proponowany mechanizm ma być neutralny finansowo dla przedsiębiorstw energetycznych.
Źródło informacji: PGE Polska Grupa Energetyczna