Minęło niemal dziesięć miesięcy od publikacji naszego artykułu poświęconego niszczejącym, zabytkowym kamienicom w Międzyrzeczu i polityce samorządu w kwestii zachowania zabytkowej części miasta w dobrym stanie technicznym. Wtedy pretekstem do poruszenia tego wątku był fatalny stan kamienicy przy ulicy Chłodnej.
Czytaj także: Niszczejące kamienice w Międzyrzeczu od wielu lat szpecą miasto
To że od dekad w naszym mieście nie ma spójnej polityki w zakresie renowacji zabytkowych kamienic nikt raczej nie powinien mieć wątpliwości, bo efekty tych zaniedbań widać w Międzyrzeczu niemal na każdym kroku.
Ktoś zapewne zaraz tu zechce zauważyć, że w dużej części budynki są aktualnie we władaniu prywatnych właścicieli, więc co do tego mają władze miasta. To prawda od pewnego czasu kamienice mają prywatnych właścicieli, ale tak zawsze nie było.
W tak zwanym okresie transformacji ustrojowej wiele miejskich samorządów pozbywało się zdekapitalizowanej substancji mieszkaniowej chcąc uniknąć w przyszłości kosztownych remontów. To nie było gospodarskie myślenie. W Międzyrzeczu nie było inaczej.
Warto przypomnieć, że Gminy w Polsce, jako podmiot odpowiedzialny za prowadzenie lokalnej polityki mieszkaniowej, w wyniku transformacji ustrojowej w Polsce po 1989 r. stały się właścicielem 1,98 mln mieszkań. [1]
Po upływie wielu lat można śmiało ocenić, że tak zwana „komunalka” się nie sprawdziła. Lokatorzy płacili czynsze, często wcale nie małe, ale konkretnych remontów nie mogli się doczekać. Problemem był podobno stały brak pieniędzy. Temu wygodnemu acz nieuzasadnionemu tłumaczeniu kłam zadały wspólnoty mieszkaniowe, które dużo lepiej potrafią zarządzać budynkami, a efekty działań Zarządów Wspólnot widzimy w wielu miejscach miasta. Wystarczy wybrać się na spacer po ulicy Kilińskiego.
Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego zawsze samorządowym podmiotom zarządzającym kamienicami brakowało pieniędzy na remonty? Może będzie lepiej jak odpowiedź na te pytania pozostawię czytelnikom. Z pewnością każdy ma w tej kwestii swoje doświadczenia i spostrzeżenia.
Efekt takiej polityki widzimy na co dzień. Miasto, szczególnie w części zabytkowej stało się szarobure, co z pewnością nie przynosi splendoru królewskiemu miastu.
W Międzyrzeczu na skutek wieloletnich zaniechań mamy wiele zabytkowych kamienic, które są w naprawdę opłakanym stanie. Przez lata nikt ich kompleksowo nie remontował i nie dbał na bieżąco o ich konserwację.
Nie podejmowano działań partnerskich z obecnymi właścicielami kamienic w celu ich ratowania. Nie zawsze przecież właścicieli i mieszkających lokatorów w takich budynkach stać na sfinansowanie niewątpliwie trudnego remontu, który zazwyczaj wiąże się także z wymogami Konserwatora Zabytków.
Brak troski o stare kamienice doprowadza je często do stanu wręcz opłakanego i nie chodzi tu już tylko o tak zwaną estetykę miasta ale o zwykłe bezpieczeństwo.
Do takiego stanu została doprowadzona między innymi kamienica nr 23 przy ulicy Chłodnej, której mury w jej górnej części zaczęły się wręcz rozpadać. Aktualnie trwają prace rozbiórkowe. [ … czytaj więcej ]
Pamiętajmy, że w Polsce za realizację polityki mieszkaniowej odpowiadają władze publiczne na szczeblu krajowym i lokalnym.
FOTORELACJA
kliknij na zdjęciu aby powiększyć /zdjęcia: Małgorzata Czułup/
- Ustawa o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
- Dz.U.2022.0.2329 t.j. – Ustawa z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
- Ustawa o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
- Rozdział 9. Gospodarka mieszkaniowa i socjalna
Czytaj także:
Niedziela nad jeziorem Głębokie [zdjęcia]
GŁĘBOKIE PRZED SEZONEM 2020 – SONDA
OW Głębokie tuż przed sezonem 2019 [SONDA]
Głębokie dziś – widziane inaczej
Majówka na Głębokim
Pożegnanie lata z Bractwem Rycerskim – 2016
Głębokie dziś – widziane inaczej
Stan Obry – 07.02.2018 r.
Posiedzenie Powiatowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego
Dwie koncepcje rewitalizacji Rynku i Starego Miasta w Międzyrzeczu
Międzyrzecki Rynek i Stare Miasto
Kupno kamienicy w strefie konserwatorskiej „A” powinno skutkować obowiązkiem przeprowadzenia obowiązkowych badań archeologicznych. Wyniki badań przy tej ulicy dokumentują o zamieszkaniu tych terenów już w średniowieczu. Badania archeologiczne prowadzono przy inwestycjach budynków pod numerami Chłodna 11 i 15, natomiast nadzorem archeologicznym pod numerem 19. Wskazują one ślady zamieszkania już w XIII wieku z kumulacją w XVI i XVII wieku. Pełna dokumentacja znajduje się w zbiorach Muzeum Ziemi Międzyrzeckiej im.Alfa kowalskiego, Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gorzowie oraz u inwestorów. Różnorodność artefaktów świadczy o zasbności mieszkańców ale także dokumentuje zaistniałe w tym miejscu klęski takie jak np. pożary miasta. Każda inwestycja w tej strefie konserwatorskiej powinna skutkować obowiązkiem badań archeologicznych. Dzięki nim można udokumentować bogatą historię miasta i codzienne życie jego mieszkańców. Poznanie historii Międzzyrzecza jednego z najstaszych miast naszego województwa powinno być priorytetem jego mieszkańców, władz, muzeum oraz konserwatora zabytków. Ryszard Patorski
Społeczny Opiekun Zabytków